امروز کتابی که داشتم میخوندم تموم کردم .
خواستم امشب درباره کتاب حرف بزنم یکم فضای وبم عوض بشه.
ولی
همیشه یه چیزی هست تو زندگیم ک باعث بشه همچیز تغییر کنه؟
من امشب نتونستم دونفر از بهترینای زندگیمو کنارهم نگهدارم .
دعواشون شد و جلوی من بحث کردن سخته دیدن این ماجرا
چرا ادما کم تحملن ؟ چرا باهرحرفی ناراحت میشن؟ چرا دعوا می افتن؟
منم اینجوریماااا همه رو برای خودم میخوام فقط فقط خودمممم
ولی هیچوقت بروی خودم نمیارم
نمیدونم شاید زندگی بهم یادداده کنار وایستم و چیزایی ک میخوام از دور نگاه کنم.مثلا از پشت شیشه اتاقههههه.
مرسی دنیا ک اینطوری بارم اوردی.
درهرصورت حال خوبی ندارم امشب ،شبی بدی بود.کاش تموم شه فقط
کاش می شد لحظه ای پرواز کرد
حرفهای تازه را آغاز کرد
کاش می شد خالی از تشویش بود
برگ سبزی تحفه ی درویش بود
کاش تا دل می گرفت و می شکست
عشق می آمد کنارش می نشست
کاش با هر دل دلی پیوند داشت
هر نگاهی یک سبد لبخند داشت
کاشکی لبخندها پایان نداشت
سفره ها تشویش آب ونان نداشت
کاش می شدناز را ید و برد
بوسه را با غنچه هایش چید و برد
**کاش دیواری میان ما نبود **
بلکه می شد آن طرف تر را سرود
کاش من هم یک قناری می شدم
درتب آواز جاری می شدم
با پرستوها غزل خوان می‌شدم
پشت هر آواز پنهان می‌شدم
بال در بال کبوتر می زدم
آن طرف‌ترها کمی سر می‌زدم
کاش همرنگ تبسم می‌شدم
در میان خنده‌ها گم می شدم
آی مردم من غریبستانی ام
امتداد لحظه ای بارانیم
شهر من آن سو تر از پروازهاست
در حریم آبی افسانه هاست
شهر من بوی تغزل می دهد
هرکه می آید به او گل می دهد
دشتهای سبز ، وسعت‌های ناب
نسترن، نسرین، شقایق، آفتاب
باز این اطراف حالم را گرفت
لحظه ی پرواز بالم را گرفت
می روم آن سو تو را پیدا کنم
در دل آیینه جایی وا کنم .
نیاز دارم مدتی نباشم.
سفر کنم به جایی که هیچ کسی را نشناسم ،به جایی که هیچ کسی مرا نشناسد.
دور باشم و رها و سبک باشم و آزاد.
آدم هایی را ببینم که هیچ تصور بدی از آنها ندارم
مسیرهایی را بروم که تا حالا نرفته ام
عطرهایی را بزنم که تاحالا نزده ام ولباس هایی را بپوشم که تا حالا نپوشیده ام
درمکان هایی بنشینم ،که هیچ خاطره ای را برایم زنده نکند
موسیقی هایی گوش کنم که مرا یاد کسی نمی اندازد.
و نوشیدنی هایی بنوشم که مرا بیخیال تراز همیشه کنند.
نه به کسی فکر کنم .
نه نگران چیزی باشم
نه از پیشامد پیش نیامده ای بترسم
درباره این سایت